نام کامل PCR Post-Consumer Recycled Material است، یعنی مواد بازیافتی که معمولاً به مواد بازیافتی مانند PET، PP، HDPE و غیره اطلاق می شود و سپس مواد خام پلاستیکی مورد استفاده برای ساخت مواد بسته بندی جدید را پردازش می کنند. به بیان واقعی، به بسته بندی های دور ریخته شده عمر دوم داده می شود.
چرا از PCR در بسته بندی استفاده کنیم؟
عمدتاً به این دلیل که انجام این کار به محافظت از محیط زیست کمک می کند. پلاستیک های بکر اغلب از مواد خام شیمیایی فرآوری می شوند و بازفرآوری مزایای زیادی برای محیط زیست دارد.
فقط فکر کنید، هر چه افراد بیشتری از PCR استفاده کنند، تقاضا بیشتر است. این به نوبه خود باعث بازیافت بیشتر بسته‌بندی‌های پلاستیکی استفاده‌شده و روند تجاری بازیافت ضایعات می‌شود، که به این معنی است که پلاستیک کمتری در محل‌های دفن زباله، رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها قرار می‌گیرد.
بسیاری از کشورهای جهان در حال تصویب قوانینی هستند که استفاده از پلاستیک PCR را الزامی می کند.
استفاده از پلاستیک PCR نیز احساس مسئولیت زیست محیطی را به برند شما می افزاید، که این موضوع نیز یکی از نکات برجسته برند شما خواهد بود.
بسیاری از مصرف کنندگان نیز مایل به پرداخت هزینه برای محصولات بسته بندی شده با PCR هستند که باعث می شود محصولات شما از نظر تجاری ارزشمندتر شوند.
آیا استفاده از PCR مضراتی دارد؟
بدیهی است که PCR، به عنوان یک ماده بازیافتی، ممکن است برای بسته بندی محصولات خاص با استانداردهای بهداشتی بالا، مانند داروها یا وسایل پزشکی، استفاده نشود.
ثانیا، پلاستیک PCR ممکن است رنگ متفاوتی نسبت به پلاستیک بکر داشته باشد و ممکن است حاوی لکه ها یا رنگ های ناخالص دیگری باشد. همچنین، مواد اولیه پلاستیک PCR در مقایسه با پلاستیک بکر، قوام کمتری دارد، که باعث می‌شود پلاستیک یا پردازش آن چالش برانگیزتر باشد.
اما هنگامی که این ماده پذیرفته شد، می توان بر تمام مشکلات غلبه کرد و به پلاستیک های PCR اجازه می دهد تا در محصولات مناسب بهتر استفاده شوند. البته لازم نیست از 100% PCR به عنوان مواد بسته بندی در مراحل اولیه استفاده کنید، 10% شروع خوبی است.
تفاوت پلاستیک PCR با سایر پلاستیک های "سبز" چیست؟
PCR معمولاً به بسته بندی کالاهایی اطلاق می شود که در زمان های معمولی فروخته شده اند و سپس مواد اولیه بسته بندی که پس از بازیافت ساخته می شوند. همچنین پلاستیک‌های زیادی در بازار وجود دارند که در مقایسه با پلاستیک‌های معمولی بازیافت نمی‌شوند، اما همچنان می‌توانند مزایای قابل‌توجهی برای محیط زیست داشته باشند.
به عنوان مثال:
-> PIR که توسط برخی برای تشخیص رزین پست مصرفی از رزین پست صنعتی استفاده می شود. منبع PIR عموماً جعبه‌ها و پالت‌های حمل و نقل در زنجیره توزیع است و حتی نازل‌ها، برندهای فرعی، محصولات معیوب و غیره که هنگام بازیابی مستقیم محصولات قالب‌گیری تزریقی کارخانه و غیره تولید می‌شوند، مستقیماً از کارخانه بازیابی شده و مورد استفاده مجدد قرار می‌گیرند. همچنین برای محیط زیست خوب است و به طور کلی از نظر مونولیت بسیار بهتر از PCR است.
-> پلاستیک های زیستی، به ویژه پلیمرهای زیستی، به پلاستیک های ساخته شده از مواد خام استخراج شده از موجودات زنده مانند گیاهان، به جای پلاستیک های ساخته شده از سنتز شیمیایی اطلاق می شود. این اصطلاح لزوماً به این معنا نیست که پلاستیک زیست تخریب پذیر است و ممکن است اشتباه گرفته شود.
-> پلاستیک های زیست تخریب پذیر و کمپوست پذیر به محصولات پلاستیکی اطلاق می شود که راحت تر و سریعتر از محصولات پلاستیکی معمولی تجزیه می شوند. بحث های زیادی بین کارشناسان صنعت در مورد اینکه آیا این مواد برای محیط زیست مفید هستند وجود دارد، زیرا فرآیندهای تجزیه بیولوژیکی عادی را مختل می کنند و تا زمانی که شرایط عالی نباشد، لزوما به مواد بی ضرر تجزیه نمی شوند. علاوه بر این، میزان تخریب آنها هنوز به وضوح تعریف نشده است.
در پایان، استفاده از درصد معینی از پلیمرهای قابل بازیافت در بسته بندی، احساس مسئولیت شما را به عنوان یک تولید کننده در قبال حفاظت از محیط زیست نشان می دهد و در واقع سهم قابل توجهی در حفظ محیط زیست دارد. بیش از یک کار را انجام دهید، چرا که نه.
زمان ارسال: ژوئن-15-2022