نام کامل PCR مواد بازیافتی پس از مصرف است، یعنی مواد بازیافتی که معمولاً به مواد بازیافتی مانند PET، PP، HDPE و غیره اشاره دارد و سپس مواد اولیه پلاستیکی مورد استفاده برای ساخت مواد بسته‌بندی جدید پردازش می‌شوند. به طور مجازی، به بسته‌بندی‌های دور انداخته شده زندگی دوباره‌ای داده می‌شود.
چرا از PCR در بسته‌بندی استفاده کنیم؟
عمدتاً به این دلیل که انجام این کار به حفاظت از محیط زیست کمک می‌کند. پلاستیک‌های دست‌نخورده اغلب از مواد اولیه شیمیایی فرآوری می‌شوند و فرآوری مجدد مزایای زیادی برای محیط زیست دارد.
فقط فکر کنید، هر چه افراد بیشتری از PCR استفاده کنند، تقاضا بیشتر می‌شود. این به نوبه خود باعث بازیافت بیشتر بسته‌بندی‌های پلاستیکی استفاده شده و پیشرفت فرآیند تجاری بازیافت ضایعات می‌شود، به این معنی که پلاستیک کمتری در محل‌های دفن زباله، رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها قرار می‌گیرد.
بسیاری از کشورهای جهان در حال تصویب قوانینی هستند که استفاده از پلاستیک‌های PCR را الزامی می‌کند.
استفاده از پلاستیک PCR همچنین حس مسئولیت زیست‌محیطی را به برند شما اضافه می‌کند که این نیز یکی از نکات برجسته برندسازی شما خواهد بود.
بسیاری از مصرف‌کنندگان نیز حاضرند برای محصولات بسته‌بندی‌شده با PCR هزینه کنند و این امر محصولات شما را از نظر تجاری ارزشمندتر می‌کند.
آیا استفاده از PCR معایبی هم دارد؟
بدیهی است که PCR، به عنوان یک ماده بازیافتی، ممکن است برای بسته‌بندی برخی محصولات با استانداردهای بهداشتی بالا، مانند داروها یا تجهیزات پزشکی، استفاده نشود.
دوم، پلاستیک PCR ممکن است رنگ متفاوتی نسبت به پلاستیک خام داشته باشد و ممکن است حاوی لکه‌ها یا سایر رنگ‌های ناخالص باشد. همچنین، مواد اولیه پلاستیک PCR در مقایسه با پلاستیک خام، غلظت کمتری دارد و همین امر، پلاستیک‌سازی یا فرآوری آن را دشوارتر می‌کند.
اما به محض اینکه این ماده پذیرفته شود، می‌توان بر همه مشکلات غلبه کرد و امکان استفاده بهتر از پلاستیک‌های PCR در محصولات مناسب را فراهم کرد. البته، لازم نیست در مراحل اولیه از ۱۰۰٪ PCR به عنوان ماده بسته‌بندی خود استفاده کنید، ۱۰٪ شروع خوبی است.
تفاوت بین پلاستیک PCR و سایر پلاستیک‌های "سبز" چیست؟
PCR معمولاً به بسته‌بندی کالاهایی که در زمان‌های عادی فروخته شده‌اند و سپس مواد اولیه بسته‌بندی که پس از بازیافت ساخته شده‌اند، اشاره دارد. همچنین پلاستیک‌های زیادی در بازار وجود دارند که در مقایسه با پلاستیک‌های معمولی کاملاً بازیافت نمی‌شوند، اما همچنان می‌توانند مزایای قابل توجهی برای محیط زیست داشته باشند.
برای مثال:
-> PIR، که توسط برخی برای تمایز رزین پس از مصرف از رزین پس از صنعتی استفاده می‌شود. منبع PIR عموماً جعبه‌ها و پالت‌های حمل و نقل در زنجیره توزیع و حتی نازل‌ها، برندهای فرعی، محصولات معیوب و غیره است که هنگام بازیابی مستقیم محصولات قالب‌گیری تزریقی کارخانه و غیره از کارخانه و استفاده مجدد تولید می‌شوند. همچنین برای محیط زیست مفید است و به طور کلی از نظر مونولیث‌ها بسیار بهتر از PCR است.
-> بیوپلاستیک‌ها، به ویژه بیوپلیمرها، به پلاستیک‌هایی گفته می‌شود که از مواد خام استخراج شده از موجودات زنده مانند گیاهان ساخته می‌شوند، نه پلاستیک‌هایی که از سنتز شیمیایی ساخته می‌شوند. این اصطلاح لزوماً به معنای زیست‌تخریب‌پذیر بودن پلاستیک نیست و می‌تواند اشتباه برداشت شود.
پلاستیک‌های زیست‌تخریب‌پذیر و کمپوست‌پذیر به محصولات پلاستیکی اطلاق می‌شوند که راحت‌تر و سریع‌تر از محصولات پلاستیکی معمولی تجزیه می‌شوند. بحث‌های زیادی بین کارشناسان صنعت در مورد اینکه آیا این مواد برای محیط زیست مفید هستند یا خیر، وجود دارد، زیرا آنها فرآیندهای تجزیه بیولوژیکی طبیعی را مختل می‌کنند و تا زمانی که شرایط ایده‌آل نباشد، لزوماً به مواد بی‌ضرر تجزیه نمی‌شوند. علاوه بر این، سرعت تجزیه آنها هنوز به طور واضح تعریف نشده است.
در پایان، استفاده از درصد مشخصی از پلیمرهای قابل بازیافت در بسته‌بندی، حس مسئولیت شما را به عنوان یک تولیدکننده در قبال حفاظت از محیط زیست نشان می‌دهد و در واقع سهم قابل توجهی در آرمان حفاظت از محیط زیست دارد. چرا که نه؟ بیش از یک کار انجام دهید.
زمان ارسال: ۱۵ ژوئن ۲۰۲۲
